مقدمه :

یکی از بزرگترین خطراتی که کوهنوردان و اسکی بازان را در زمستان تهدید می کند ریزش بهمن است .با شروع فصل زمستان و بارش مستمر برف در کوهستانها باید این هشدار همیشه در گوش ما باشد که بهمن در راه است و باید با حواس جمع و تجربه کافی قدم به کوه بگذاریم . کوهستانها با یالها و نقابهای برفی و سینه کشهای پرشیب و پر برف و با دره های سفید پوش با خروارها برف چنان انسان را به سوی خود جلب می کند که گویی کوزه عسلی است . بله خطر مانند کوزه عسلی است که انسان را به سوی خود می خواند تا در دام خود گرفتار سازد .

تعریف بهمن:

بهمن توده ی بزرگ برف است که به صورت گلوله هایی کوچک تا متوسط (که به علت حرکت در راشیبی کوهستان به صورت گلوله درآ مده اند) و به مقدار زیاد به حرکت در می آیند

عوامل درونی موثر در ایجاد بهمن :

شامل خود برف وبستر زیر برف می باشد .به عبارتی حجم ،جنس و لایه های برف به همراه میزان شیب ووضعیت بستر در ایجاد بهمن موثر هستند .

عوامل بیرونی موثر در ایجاد بهمن :

می تواند شامل صدا ،حیوانات ، باد ، کوهنوردان و...... می باشد.

نکات :اگرحجم برف تازه بین15 تا20 سانتی متر باشد احتمال ریزش بهمن کم است . اگر حجم برف تازه بین 20تا30 سانتی متر باشد احتمال ریزش وجود دارد . اگر حجم برف تازه بیش از 30 سانتی متر باشد ریزش بهمن حتمی است.در شیب 23تا60درجه احتمال بهمن زیاد است ودر شیب های بیشتر و  کمتر از این مقدار احتمال ریزش بهمن بسیار کم است .بیشترین بهمن ها در شیب 30تا45 درجه رخ داده است . همچنین در شیب های محدب خطر بیشتر از شیبهای مقعر یا فرورفته است. در شیب محدب سرعت بهمن هر لحظه بیشتر می شود ودر شیب مقعر با لعکس.

وضعیت بستر : 

اگر بستر زیر برف یکنواخت باشد احتمال ریزش بهمن زیاد می شود و هر چه یکنواختی آن کمتر باشد و موانعی مانند  سنگ و بوته و درخت در آن باشد احتمال ریزش بهمن کم می شود.

محدوده بهمن :

معمولا به دور از یالها و خط الراسها است وبیشتر به طرف مرکز خط القعرها کوه است. یعنی  فرو رفتگی بین دو یال و زیر خط الراس . واز بالا به پایین  شامل سه بخش :تاج بهمن ،مسیر بهمن ، وانتهای بهمن می باشد

 هر بهمن به سه قسمت تقسیم می شود :

 1- نقطه آغاز: مجلی که شروع ریزش بهمن از آنجاست.

2-  مسیر بهمن: محلی که بهمن در آن حرکت می کند و شتاب آن زیاد است.

3-قسمت انتهایی: محلی که بهمن در آن از حرکت باز می ماند. 

بهمن های بزرگ باعث مدفون شدن اشیا و مرگ جانداران می شوند.

انواع بهمن:

1- بهمن برف پودری 2- بهمن برف آبکی  3- بهمن تخته ای (پوسته ای )  4- بهن برف بهاری  5- بهمن یخ

 1-   بهمن برف پودری : در اثر باد این نوع برف خشک و سبک در جبهه های شمال و شمال شرقی که کمی آفتاب دارد جمع می شود و در اثر تحریک حیوانات ، کوه نوردان و با سرعتی سریع پایین می آید . هر چه ارتفاع و سرما بیشتر باشد خطر آن نیز بیشتر است . معمولاً در شیب های 35 تا 45 تشکیل می شود . این بهمن خفگی را به همراه دارد و وزن یک متر مکعب آن 60 کیلوگرم است .

2-   بهمن برف آبکی : در اثر تابش آفتاب سطح روکش آب شده به قسمت داخلی برف فشار و سنگینی وارد و بعلت سنگینی و بریدن شیب پایین می آید . سنگینی این بهمن باعث خرد شدن گردن،کمر و دیگر اعضای بدن می شود . وزن آن در یک متر مکعب گاهی به 200 کیلوگرم هم می رسد .

3-   بهمن تخته ای : در اثر برف نیمه سفت قدیمی تشکیل می شود و در اثر شکستن و عبور از قسمت تحتانی شیب به صورت بلوک های بزرگ و کوچک و به شکل تخته ای سرازیر می شود . بسیار خطرناک است و اعضای بدن شخص بهمن زده را خرد می کند .

وزن مخصوص این بهمن 400 کیلوگرم است و گاهی اوقات در اثر شکستن نقاب های بزرگ این بهمن راه می افتد .

4-   بهمن برف بهاری :یکی از خطرناک ترین بهمن هاست زیرا در اثر گرم شدن هوا و سست شدن یخ بستر کوه و سنگینی برف دراثر رطوبت زیاد خصوصاً در روزهای اولیه گرم و آفتابی بهار و گاهی اوقات با بارش باران بر روی برف و در اثر سنگینی بسیار زیاد حرکت کرده و معمولاً با خاک و گل زیر آن به حرکت در می آید و در بعضی از دره ها مانند دومین یال ناز و کهار حجم بهمن انباشته شده به ارتفاع 20 متر هم می رسد و وزن این بهمن در یک متر مکعب به 800 کیلوگرم می رسد .

5-   بهمن یخ : معمولا در مناطق یخچالی پایین می آید . این بهمن در اثر شکستن سراک (برجهای خی ) به ارتفاع و قطر زیاد بوجود می آید و قطعات عظیم یخ و سنگ را در اثر حرکت بهمن به پایین می آورد و هر چیزی را در مسیر خود نابود می کند . و در مناطق یخچالی آلپ و هیمالیا در اثر حرکت یخچال به وجود می آید . مانند بهمن یخ در سال 1990 در کمپ اصلی قله لنین که حدود 40 نفر از ملیتهای مختلف در اثر آن کشته شدند . ( قبل از حرکت به منطقه مورد نظر اطلاعات دقیقی از مسیرهای بهمنی کسب کنید . از کوهنوردان با تجربه کمک بگیرید سوابق بهمن های منطقه را مورد بررسی قرار دهید و و ضعیت هوا را از هواشناسی یا اینترنت جویا شوید و قبل از حرکت از محلی ها آخرین بارش را جویا شوید

  علل بهمن :

 1-       پر شیب بودن منطقه عبور . (+35 درجه)

2-       بارش تازه برف بر روی لایه های قدیمی .

3-       امواج صدا كه به برف ها بر خورد می كند .

4-       غلطیدن تكه ای از برف بر روی دیگر نقاط .

5-       برش بازوهای بهمن توسط افراد ویا شوید.

      چه موقع خطر بهمن زیاد می شود ؟

 وزش باد هاي تند مهمترين عامل است باد با تلمبار کردن برف ها روي هم در يک نقطه و تشکيل نقابهایبرفي مي تواند شرايط خطرناکي را بوجود آورد  معمولا وزش باد در بالاي گردنه ها موجب تجمع مقدار زيادي برف مي شودو به همين علت عبور از گردنه هايي که بالاي آن توده هاي برف زيادي وجود دارد(نقاب برفي) بسيار خطرناک است.همچنين بارش مجدد برف يا افزايش وزن توده هاي برف قبلي سبب بر هم زدن ثبات و پايداري آنها شده و ريزش بهمن را محتمل تر ميکند.با ريزش 30 سانتيمتر برف جديد روي شيب هاي بيش از 35 درجه خطر جدي مي شود و با80سانتيمتربرف حتي شيبهاي متوسط هم خطرناک مي شود.هواي گرم وبارش باران اگر به تدريج وآرام آرام اتفاق بيفتد معمولا باعث پيوند خوردن لايه هاي برف و حفظ پايداري آنها مي شود.اگر هوا خيلي گرم شود و يا باران با شدت ببارد آن وقت ريزش بهمن از ارتفاعات را در پي خواهد داشت.به همين علت  است که از نيمه هاي فروردين به بعد ، در ارتفاعات 3000 متر به بالا نور خورشيد به خصوص در جبهه هاي جنوبي کوهها باعث سقوط بهمن هاي  شل و آبکي مي شود.همچنين مي توان از حجم برف به خطر ريزش بهمن پي برد.اگر حجم برفتازه بين 15 تا 20 سانتي متر باشد احتمال سقوط بهمن کم است.اگر بين 20 تا 30 سانتيمتر باشد احتمال ريزش بهمن وجود دارد و اگر بيش از30  سانتيمتر باشد ريزش بهمن حتمي است.

   تشخیص سوابق بهمن در محل:

1 – خالی بودن سطح دهلیزها از درخت و سنگ .

2 – در فصل بهار از برجستگیهای خاک و سنگ هایی که بصورت ناهموار یا مخفی در دره ها بوجود آمده بوجود می آید .

3 – پل های برفی که بر روی رودخانه ها در بهار و تابستان مشاهده می شود.

 شناخت مسیرهای بهمن گیر:

تمامی گروه ها و دسته هایی که تصمیم به کوه نوردی در این فصل را می گیرند می بایست اطلاعات کاملی از مسیرهای ریزش بهمن خصوصاً در روزهای پر بارندگی که خطر زیادتر است بدست بیاورند دراینجا تعدادی از مسیرها را که خطر بهمن تهدید کننده است یاد آور می شویم .

1 – از پناه گاه شیرپلا بطرف گردنه کلکچال اکثر مسیر بهمنی است .

2 – از پناهگاه شیرپلا بطرف گردنه و یالی که به توچال می رود .

3 – از پناهگاه شیرپلا بطرف گردنه و سپس مسیری که به اوسون منتهی می شود .

4 – تمامی مسیرهایی که از طریف دره های تنگ و سینه کش های تند در اطراف آن قرار دارد .

5- از روستای حاجی آباد به جاده روبار قصران بطرف قله دارآباد .

6 – از ده شمشک بطرف یال و قله لجنی و از قله لجنی تا گردنه لجنی و از سرکچال سه به سرکچال دو از سرکچال دو به سرکچال یک .

7 – در منطقه دماوند ، ضلع جنوبی پس از رسیدن به گوسفند سرا و حسینیه ، مسیر عادی تابستانی تا رودخانه اول طی شود .از اینجا به بعد مسیر مستقیم و بر روی صخره ها بطرف شمال ادامه پیدا می کند و بعد از صخره ها مسیر را بهتر است با نشانه رفتن بطرف میله و پرچم بارگاه سوم بصورت مستقیم حرکت نماییم زیرا دراین قسمت خطر بهمن تهدید کننده است و از بارگاه سوم سوار به یال شرقی بارگاه می شویم و از آنجا به بعد تا روبروی آبشار یخی را مستقیم بر روی سنگ ها و سپس با حرکت مایل و رعایت تمامی نکات به یال سمت چپ ( غربی ) حرکت می کنیم .

8 – مسیر پناهگاه پلنگ چال بطرف ایستگاه پنجم تلکه کابین در چند قسمت بهمنی است .

9 – از پناهگاه پلنگ چال بسمت قله پلنگ چال نرسیده به خط الراس مسیر بهمنی و با شیب تند و در ابتدای خط الراس خطر شکستن نقاب می باشد .

10- از قله توچال یال شرقی و طولانی که مشرف به باغ گل میشود در انتهای یال مسیر با شیب تند و پر برف خطر بهمن دارد .

11- مسیر درکه خصوصاً  از قهوه خانه اذغال چال بطرف پناهگاه پلنگ چال در چندین مسیر خطر بهمن زباد است و تا به امروز جان زیادی از کوه نوردان را گرفته سال 68 در بهمن ماه پنج دانشجوی پزشکی کشته شدند و مرگ چند کارگر افغانی در مسیر .

12- مسیر گردنه اوسون به اسپیدکمر و ایستگاه پنجم اسکی توچال .

13- مسیر پناهگاه کلک چال تا گردنه کلک چال و خط شکسته شدن نقاب های بزرگ گردنه آن .

15 – قله هفت خوانی در البرز مرکزی حدود 50% خطر بهمن است ..

. آزمایش خطر بهمن  :

در قسمتی از برف با بیلچه و کلنگ اطراف خط فرضی را به عمق 50 cm یا بیشتر مانند کانالی خالی می کنیم پس از آن آزمایش را انجام می دهیم . بصورت ساده تر در کنار شیبی بهمنی یک قطعه از برف را بصورت مکعب مستطیل مربع القاعده طوری می بریم که دو طرف راست و چپ و سمت دره را در بلوک خالی می کنیم فقط قسمت کوه و قاعده دست نخورده باقی می ماند سپس به دو حالت عمل آزمایش را انجام می دهیم .

1 – از طریق استفاده از بیلچه:

بیلچه را در پشت ستون مکعب مستطیل فرو می کنیم که بلوک برفی بیرون می لغزد که بسیار خطرناک است .

دو مرحله دوم کششی آرام در جهت افق به دسته کلنگ یا بیل وارد می کنیم اگر بلوک حرکت کرد خطر زیاد است .

مرحله سوم فشار را کمی بیشتر می کنیم اگر بلوک حرکت کرد خطر است .

مرحله چهارم با فشار مداوم اگر بلوک حرکت کرد خطر کم است .

مرحله پنجم با فشار مداوم و بسیار قوی لازم است که بلوک حرکت کند بی خطر است .

2 – از طریف ایستادن بر بلوک برفی :

مرحله اول : با یک پا بر روی بلوک می ایستیم و به بلوک فشار می آوریم اگر بلوک خراب شد نا مطمئن ترین حالت و خطر بهمن است .

مرحله دوم : با دو پا می ایستیم .

مرحله سوم : با دو پا کمی فشار می آوریم .

مرحله چهارم : ضربه محکم می زنیم .

مرحله پنجم : ضربه شدید .

مرحله ششم : شدیدتر .

مرحله هفتم : مطمئن ترین حالت در این دو حالت آخر است که اگر خراب شود خطر به حداقل می رسد .

    در چه زمانهایی بهمن سرازیر می شود:

1 -    افزایش حجم و وزن به برف احتمال رها شدن بهمن را زیاد می کند .

2 – همراه با بارش سنگین 2 تا 5/2 سانتی متر در ساعت ، عامل جابجا کردن برف و تلمبار کردن آن در قسمت پشت به باد کوه می شود و منطقه را مساعد برای ریزش بهمن می نماید .

3 – در اثر صدای هلی کوپتر یا صدای بلند کوه نوردان برف تازه و سنگین در اثر اکو به حرکت در می آید .

حدود سال 76 حرکت هلی کوپتر در منطقه پیست شمشک عده ای زیاد را به زیر بهمن کشاند .

 در چه جاهايي خطر بهمن وجود دارد؟

در کوهستانهايي که شيب بين 30 تا 45 درجه دارند،احتمال سقوط بهمن بسيار زياد است.در شيب هاي کمتر از 30 درجه و يا بيشتر از 45 درجه اين احتمال بسيار ضعيف است زيرا در شيب هاي بيشتر از 45 درجه  برف قبل از انباشته شدن به طور مداوم به پايين سرازير مي شود و در شيب هاي کمتر از 30 درجه نيز برف ها تعادل نسبتا خوبي دارند.
دومين عامل مهم در ريزش بهمن پوشش طبيعي خاک و زمين است هر چه زمين زير برف صاف و صيقلي تر يا بدون پستي و بلندي و همچنين فاقد بوته و علف هاي بزرگ باشد احتمال ريزش بهمن بيشتر مي شود .

 شیب های بهمنی کدامند:

1 – خطر شیب های محدب بیشتر از مقعر است .

2 -  شیب هایی که بستر آنها از چمن و رستنی هاست ، که پس از اولین بارش برف سر آنها بطرف پایین خم می شود و بستری را جهت حرکت بهمن بوجود می آورند.

3 – یکنواخت بودن شیب ، یعنی موانع یا پستی و بلندی نداشته باشد .

4 – شیبهای بین 35 تا 45 درجه خطرناکترین بهمن ها را به دنبال دارد .

5 – کیفیت زیر بنا و حالت طبقات روئی برف ، اهمیت فراوان در ریزش بهمن دارد ، یعنی هر چقدر سطح زیرین صاف تر و لیزتر باشد خطر حرکت بهمن بمراتب افزایش می یابد ،مانند شیب های پوشیده از بوته های کوتاه وحشی یا سنگ های لغزنده کوچک .

پیشگیری از ریزش بهمن :

1-  بعد از بارشهای سنگین تا سه روز از رفتن به منطقه خودداری کنید . در این مدت باد و تابش خورشید از خطر بهمن می کاهد .

2-   به بارندگی در شهر توجه کنید . برای مثال اگر در شهر شما در عرض 24 ساعت  5/0 متر برف ببارد در ارتفاعات به 5/1 متر خواهد رسید .

3-  از ته دره ها حرکت نکنید (خصوصا دره های تنگ )

4-   سینه کشهای برفی را در جهت افقی نبرید مخصوصا در پایین

ترین قسمت زیرا با این کار سطح اتکاء توده برف را با حرکت خود

خراب می کنید و باعث حرکت بهمن می شوید .

5-   سینه کشهای جبه های شمال و شمال شرقی معمولا پر برف تر و پر خطر ترند . زیرا به علت کمی تابش آفتاب دیرتر فشرده می شود و از طرفی بیشتر مسیر باد در ایران از غرب به شرق می باشد پس از ارش،باد برف جدید را در جبهه های مختلف انباشته می کند و باعث ریزش بهمن می شود .

6-   در شیب های بهمنی از بالاترین قسمت شیب که نزدیک به تاج بهمن است و در صورت نداشتن نقاب و در صورت اضطرار تراورس کنید .

7-   در ساعات گرم روز و در سینه کشهای آفتاب گیر درگیر نشوید،زیرا بالا رفتن دما رطوبت برف بالا    می رود و باعث سنگین شدن برف و در نتیجه ناپایدار شدن آن می شود .

8-      تا آنجا که ممکن است خود و دیگران را درگیر بهمن نکنید و اگر مجبور شدید با اطلاعات و دانش کامل عبور نمایید .

9- در جبهه های جنوبی خط مسیرهای سایه مطمئن تر از مسیرهای آفتاب گیر است .

10- اگر مجبور شدید از بهمن عبور نمایید از کم عرض ترین قسمت آن و از بالاترین نقطه عبور نمایید و به صورت مایل نه به صورت افق حرکت کنید .

11- در صورتی که در مسیر شما درخت - سنگ بزرگ - برجستگی طبیعی که از برف بیرون زده باشد مسیر خود را از طریق این موانع و در زیر آنها انتخاب کنید . در این حالت باعث می شود تا کمتر به سطح اتکاء برف صدمه وارد کنید و خطر سقوط بهمن را کاهش دهید.

12- سعی کنید مسیرهای بهمنی را در صبح زود عبور کنید زیرا دراثر یخ زدن خطر ریزش کم می شود .

13- کمتر ریسک نمایید

14- گذرگاه های مطمئن را برای عبور انتخاب کنید .

15- در هنگام عبور از بهمن سکوت را کاملا رعایت نمایید زیرا باعث پژواک می شود که احتمال دارد از این طریق بهمن فرو بیاید .

16- اگر مجبور شدید از منطقه بهمنی بالا یا پایین بروید مسیر خود را از کناره های بهمن حرکت کنید .

17- در شیبهای تند به صورت مستقیم یعنی عمود بالا بروید زیرا این کار باعث شکستن بهمن نمی شود .

 قبل از عبور از بهمن چه کارهایی را باید انجام داد :

1 – کلیه لباسهای گرم از قبیل کلاه پشمی – دستکش با روکش ضدآب – لباس پلار و بر روی آن لباس بادگیر یا گرتکس – شال گردن  و استفاده از کلاه بادگیر بر روی کلاه پشمی – گتر – شلوار بادگیر و بستن زیپ جیبها و بستن دستمال نازک به دور دهان و بینی را باید به تن کرد تا اگر دچار بهمن شدید تا رسیدن تیم نجات از سرما در زیر برف تا حدودی در امان باشید .

2 – آزاد نمودن سگک سینه و کمری کوله پشتی و آزاد بودن بند باتوم و کلنگ زیرا در لحظه ای که شاهد ریزش بهمن می شوید باید فوراً تمامی این وسایل را از خود دور نمایید تا در صورت برخورد به بهمن با وزنی سبک بتوانید خود را بر روی بهمن نگه دارید یا به کناره های بهمن برسید . زیرا در اثر سنگین بودن شانس رهایی از خطر کمتر خواهد شد

3 – استفاده از عطریات به لباس و بدن ، زیرا اگر تیم نجات از سگ های آموزش دیده جهت تجسس استفاده نماید ، این حیوان تا 7 متر زیر برف ر ا می تواند با حس بوییای خود تشخیص دهد . البته اگر در زیر برف مدفون شدید می تواند با ادرار کردن هم به تشخیص سگ کمک کنید

4 – هر عبور کننده نخ بهمن را که از بندی به طول 30 متر و به رنگ نارنجی یا سبز یا قرمز و ضد آب و محکم باشد به فواصل یک متر به یک متر شماره گذاری می کند و به کمر خود می بندد و سر دیگر آن را که آزاد است به دنبال خود روی برف می کشد تا در صورت دفن شدن در بهمن بتوانند با یافتن قسمتی از بدنه و تعقیب آن سریعتر به کمک بهمن زده بشتابند . در هنگام شماره گذاری روی بند فلش گذاری بطرف عبور کننده تصور شود تا در صورت پیدا شدن بند بدانند بکدام طرف نخ حرکت کند و چند متر دیگر مانده تا به قربانی برسند .

6 – در صورت داشتن دستگاه بی سیم بهمن ( پیپس Pieps ) مشخص عبور کننده دستگاه را در جیب لباسش قرار دهد و مطمئن باشد که دستگاه  روشن است تا اگر حادثه پیش آمد دوستانش بتوانند او را تعقیب نمایند .

 در صورت گرفتار شدن در بهمن چه کار کنیم :

1 – اگر در بالای خط شکست برف یعنی بالای بهمن هستید ( یعنی که بهمن از زیر پای شما حرکت کرد ) در همان نقطه خود را محکم کنید و پس از ریزش و توقف کامل بهمن حرکت نمایید .

2 – اگر در پایین بهمن هستید سعی کنید بدون زمین خوردن خود را به کناره های بهمن بکشید زیرا بهمن مانند رودخانه آب است که در وسط آن شدت جریان زیاد است و در کناره ها آرام تر .

3 – در صورت گرفتار شدن در بهمن خود را با شنا کردن به پشت بر روی بهمن نگه دارید یا با غلطیدن یا پرسش های متوالی خود را به کنار بهمن بکشید یا اگر درخت یا صخره ای از برف بیرون بود در زیر آن

پناه بگیرید .

4 – در صورت گرفتار شدن یک دست بالا و دست دیگر را جلو دهان و بینی بگیرید تا دیده بانان شما ببینند و به نجات شما بیایند .

5 – در صورت گرفتار شدن ، پاها و دست ها در شکم جمع کنید و مانند یک گلوله روی بهمن روان شوید تا حدودی از خطر دفن شدن در امان می مانید یا مانند اسکی بازها پاها را خم نمایید و بر روی بهمن با

سرخوردن پایین روید .

6 – اگر در زیر بهمن ماندید با پرتاپ آب دهان جهت خود را ( سر به کدام طرف است ) پیدا کنید – خونسردی خود را حفظ کنید و با بازوان خود در جلو صورت فضای تنفسی ایجاد کنید . انرژی خود را ذخیره کنید و از اکسیژن موجود استفاده ببرید .

7 – در تاریکی زیر برف شجاعت خود را از دست ندهید . زیرا بعضی مواقع اشعه نور بخوبی از برف عبور می کند .

8 – با شنیدن صدای تیم نجات یا صدای پا فریاد بزنید شاید صدای شما را بشنوند .

9 – مطمئن باشید دوستان شما در تلاشند که هر چه زودتر شما را نجات دهند .

10- این را بدانید که افراد زیادی را زنده از زیر برف بیرون کشیده اند .

11- در صورت توانایی و قرار گرفتن در موقعیت خوب مثل زیر درختان یا تخته سنگها که دارای فضا است اقدام به بیرون آمدن نمایید .

12- پس از توقف بهمن ادرار کنید تا سگ بهمن تواند بوی ادرار را  تشخیص دهد و سریعتر نجات یابد .

 توجه:

1 – از اینکه فکر کنید یک نفر یا یک گروه سلامت از بهمن عبور کرده و منطقه برای دیگران امن است ، اشتباهی بزرگ است ، زیرا بعضی از عبورهای اولیه شیب را جهت بهم خوردن تعادل برف آماده میکنند که با عبور نفرات بعدی فرو می ریزد .

2 – باران موجب سنگین شدن برف شده و اگر قشر زیرین برف ضعیف باشد بهمن سرازیر می شود .

3 – حدود 3 روز طول می کشد تا اینکه برف ها نشست کنند و در صورت سرما و نبودن خورشید بیشتر طول می کشد

4- اگر تصمیم به عبور از بهمن را دارید قبل از حرکت مواد غذایی سبک مانند قندی و نوشیدنی ( آب میوه ) استفاده کنید تا هنگام عبور دچار ضعف بدنی نشوید سریعتر عبور نمائید .

5 – برای عبور از یک بهمن افراد تیم با چابکی و اعتماد بنفس حرکت کنند ، زیرا هر لحظه احتمال فرود بهمن است .

6 – سرپرستان توجه کنند که افراد چاق و سنگین وزن و خصوصاً کسانی که از تمرین چابکی برخوردار نیستند به علت آهسته و سنگین حرکت کردن بر روی بهمن خطر آفرین هستند . پس سعی شود که برنامه را طوری طرح ریزی نمائید که از بردن این افراد به منطقه که مجبور به عبور از بهمن هستید خودداری کنید یا برنامه را طوری طرح نمایید که احتیاج به عبور از بهمن نشوید .

7 – استفاده نکردن از کارگاه حمایت ، زیرا در اثر سنگینی بهمن هیچ کارگاهی توان نگه داشتن نفر را نخواهد داشت . در صورتی که کارگاه کنده نشود در اثر وزن بهمن بدن حادثه دیده خرد می شود پس بهتر است کارگاه را بکند تا شانس زنده ماندن بیشتر شود .

نظرات شما عزیزان:

rozita

ساعت11:45---16 اسفند 1392

جوگير...جم كن خودتو...

rozita

ساعت16:44---14 اسفند 1392

میدونی بهشت کجاست؟



یه فضای چند وجب در چند وجب بین بازوهای کسی که



دوستش داری..
پاسخ:هییییییییییی اره والا

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: